منفعتهای اخروی نماز

منفعتهاى اخروى نماز

این منفعتها دو قسم مى باشند: 1- بخشش گناهان 2- نایل گردیدن به نعمتهاى فراوان وبى انتهاى الله سبحانه وتعالى. اما قسم اول این منفعتها چنانى گفتیم بخشش گناهان است, که در این موضوع رسول اکرم ( صلى الله علیه وسلم) مى فرماید: ( الصلوات الخمس والجمعة إلى الجمعة ورمضان إلى رمضان مکفرات لما بینهن إذا اجتنبت الکبائر)     ( رواه مسلم) گذاریدن پنچ وقت نمازوازجمعه تا نماز جمعة دیگر و رمضان تا رمضان دیگر این همه جبران کننده هاى مى باشند, گناهان در بین اداى یک نماز تا اداى نماز دیگر یا بین رمضان یک سال تا رمضان سال دیگر محو و نیست مى سازند. به شرط این, که گناهان کبیره, مثل قتل به ناحق, زنا وغیر صادر نکرده باشد. در حدیث دیگر رسول اکرم صلى الله علیه وسلم مى فرماید: ( أریتم لو أن نهرا بباب أحمد کم یغتسل فیه یوم خمسا هل یبقى من درنه شیئ؟ قالوا لا یبقى من درنه شیئ قال: فذاک مثل الصلوات الخمس یمحوا الله بهن الخطایا) ( متفق علیه) یعنى: ( بگویید, که اگر یک نهر آبى از نزد دروازة هر یکى از شما جارى باشد و او در آن هرروز پنچ مراتبه بدنش را بشوید, آیا چرکى در بدنش باقى مى ماند؟ اصحاب کرام گفتند: چرکى در وى باقى نخواهد ماند. رسول اکرم صلى الله علیه وسلم فرمود: این بگذاریدن پنج وقت نماز شباهت دارد, که به سبب آن الله تعالى گناهان را محو مى گرداند). مفهوم این حدیث شریف این است, که نماز در یک روز پنچ مراتب از گناه پاک مى سازد. عبدالله ابن مسعود روایت کند, که مردى گناهى صادر کرد. به این طریقه, که زنى را بوسه کرد. بعد این نزد رسول الله ( صلى الله علیه وسلم آمده از گناه کرده اش خبرداد. در این حال الله تعالى آیت ( أقم الصلاة طرفی النهار وزلفا من اللیل إن الحسنات یذهبن السیئات) یغنى: برپا دار نماز را در دو طرف روز و ساعتى چند شبانه به درستى عبادتها گناهان را دور مى سازند. بعد نزول این آیت آن مرد از رسول الله ( صلى الله علیه وسلم) پرسید: این بخشش به گذاریدن نماز تنها براى من است یا براى همه؟ رسول الله صلى الله علیه وسلم گفتند: براى همة امت من مى باشد.  اما قسم دوم منفعتهاى أخروى این نایل شدن به نعمتهاى پروردگار است. رسول الله صلى الله علیه وسلم مى فرماید ( صلوا خمسکم و صوموا شهرکم وأدوا زکاة أموالکم و أطیعوا ذا أمرکم تدخلوا جنة ربکم ) ( رواه أحمد والترمذی وقال حسن صحیح) یعنى ( پنج وقت نمازتان را بگذارید وماه رمضانتان را روزه بدارید و زکات مالهایتان را ادا کنید و امیرخود را اطاعت نمایید. به بهشت پروردگارتان مى درایید. درحدیث دیگرى امده است( ما من مسلم یتوضأ فیحسن وضوءه ثم یقوم فیصلی رکعتین مقبلا علیهما بقلبه و وجهه إلا وجبت له الجنة) ( واه مسلم ) یعنى: ( هر مسلمانى, که طهارت را نیک انجام بدهد, سپس دو رکعت نماز بخواند, البته به فضل کرم الله تعالى به جنت دراید. اما آن نعمتهاى بى بها و جاودانى جنت آن چنان بزرگ و گوارایند, که کسى آن را ندیده و نشنیده است. از الله تعالى دعا مى کنیم, که همة نماز گذاران را از آن بانصیب بگرداند.

عاقبت سستى در نماز

الله سبحنه وتعالى مى فرماید: ( فویل للمصلین الذین هم عن صلاتهم ساهون ) ( الماعون) یعنى: ( واى بر حال آن نماز گذارانى, که در گذاریدن نمازهایشان سستى مى نمایند. در این آیت کریمه الله تعالى آن اشخاصى را, که به نماز خواندن پابند نیستند و آن را به طور درست نمى خوانند, تهدید و عذاب دوزخ کرده اند. این چنین در جاى دیگرى از احوال دوزخیان چنین خبر مى دهد : (ماسلککم فی سقرقالوا لم نکن من المصلین ) " المدثر:  یعنى : ازدوزخیان مى پرسند : چه چیز شمارا به دوزخ دراورد ؟ آنان در جواب مى گویند : ما ازجملة نماز گذاران نبودیم . رسول اکرم( صلى الله علیه وسلم ) مى فرمایند:

(بین العبد وبین الکفر ترک الصلاة) " رواه مسلم " یعنى : در بین بنده وبین کفر امر فرق گذارنده ترک نماز است،از این حدیث شریف دانسته مى شود : که رفتار بى نماز به رفتار کافر مانند مى باشد: این نماز است که در ظاهر مسلمان را  از کافر فرق مى کند. این معنا را رسول اکرم(ص) در حیث دیگرى چنین بیان کرده است: (من استقبل قبلتنا وصلى صلاتنا وأکل ذبیحتنا فهو المسلم) "رواه شیخان و غیرهما."

یعنى : هرکه هنگام نماز رو به قبلة ما بگرداند ومثل ما نماز بخواند و از گوشت (ذبیحه) ما بخورد پس وى مسلمان مى باشد.

در این حدیث شریف  رسول الله(ص) یکى از علامت هاى  شناختن مسلمان  مثل ما نماز  خواندن را کفته اند.

در آنچه گذشت دو چیز ثابت مى گردد، اول این، که مسلمان را با نماز خواندن شناخته مى شود  دیگر این که بى نماز دوزخى است. این معنا را رسول الله (ص) چنین بیان کرده است:

( من حافظ علیها کانت له نورا و برهانا ونجاة یوم القیامة و من لم یحفظ علیها لم تکن له نورا ولا برهانا ولانجاة و کان یوم القیامة مع قارون وهامان و أبی بن خلف) "رواه أحمد والدارمی والبیهقی والطبرانی وابن حبان وقال المنذری إسناد أحمد جید کما فی المرقاة."

یعنى هرکه به این پنج وقت نماز پابندى نماید برایش فرداى قیامت نور و برهان و نجات خواهد بود. کسى به آن پابند نباشد برایش نه نور است و نه برهان ونه نجات . او همراه قارون، فرعون ، هامان و ابى پسر خلف در دوزخ خواهد بود. از این حدیث شریف ظاهر مى گردد، که بى نمازهمراه این بد بخت ترین کافران در  سوخت و گداز بى نمازى  خواهد بود. پس کسى ایمان به الله تعالى و به روز قیامت دارد باید هرگز نماز را ترک نکند. از همین جهت امام ترمذى از عبد الله ابن شکیک روایت مى کند که گفت :

(کان أصحاب رسول الله صلى الله علیه وسلم لایرون شیئا من الأعمال ترکه کفر غیر الصلاة) "رواه الترمذی."

صحابگان پیغمبر الله تعالى ترک هیچ عملى را جز ترک نماز  کفر نمى دانستند.

نریمان اسماعیلی